Enfermidades raras e mediciñas alternativas.




Mediciña alternativa é toda práctica que afirma ter os efectos saneadores da mediciña pero que non está apoiada por probas obtidas mediante o método científico, polo que a súa efectividade non ha sido probada máis aló do efecto placebo. Consiste nun amplio rango de prácticas, produtos e terapias. Nesta denominación inclúense practicas pseudomédicas novas e tradicioais como homeopatía, naturopatía, quiropraxia, etc., entre outros tratamentos que no son parte da mediciña científica. Existen diferentes tipos de mediciñas alternativas:

 -Sistemas médicos alterativos

 Os sistemas médicos alternativos construíronse en torno a sistemas completos de teoría e práctica. A miudo, estos sistemas han evolucionado de maneira separada do enfoque médico convencional.

 -Enfoque sobre a morte e o corpo e o corpo.

 A mediciña da mente e o corpo utiliza unha variedade de técnicas diseñadas có fin de afianzar a capacidade da mente para afectar a función e os síntomas corporales. Algunhas técnicas que se consideraron mediciña complementaria e alternativa anteriormente se han formalizado.

-Terapias biolóxicas

As prácticas biolóxicas utilizan sustancias presentes na natureza, empregadas polo seu sabor, aroma ou posibles propiedades terapéuticas, tales coma herbas, follas, flores, cortexas de árbores, sementes, froitas, talos e raíces, alimentos e vitaminas.

-Métodos de manipulación e basados no corpo.

Estas prácticas basanse na teoría de que todos os sistemas do corpo traballan conxuntamente de forma integrada, polo que os trastornos nun sistema poden afectar o funcionamento en outras partes do corpo

-Terapias sobre a base da enerxía.

Tratase dunha das árieas da mediciña complementaria que máis controversia provoca, xa que a sua eficacia non ha sido demostrada máis aló do efecto placebo.

Comentarios

Publicar un comentario

Publicacións populares deste blog

Cal é a orixe da vida?

Imaxe
  A orixe da vida e un tema moi polémico dada a súa complexidade polo que ao paso dos anos fóronse creando varias teorías, entre elas destaca a que se considera a mais acertada que é a abioxéneses. A abioxéneses e o proceso natural do surximento u orixe da vida a partir da non existencia de esta, e dicir, partindo de materia inerte, como simples compostos orgánicos. Segundo a teoría máis extendida no ámbito científico establece a teoría de que a vida comezou a súa existencia nalgún momento comprendido entre fai 4400 millóns de anos —cando se deron as condicións para que o vapor de auga puidese condensarse por primeira vez— e fai 2700 millóns de anos —cando apareceron os primeiros indicios de vida—.
Ler máis

Qué características da Terra a fan un lugar único para a existencia da vida?

Imaxe
As características que convirten á Terra nun planeta habitable son as seguintes: - A distancia da Terra ao Sol: a Terra non está nin moi cerca, ni moi lonxe do Sol, está á distancia idónea para permitir a vida no noso planeta. Esto xunto cos movementos de rotación e traslación así como a inclinación do eixe de rotación terrestre, fan que  o noso planeta reciba a cantidade de luz e calor suficientes para manter unhas temperaturas medias moi suaves (15ºC). - A masa e a gravedade da Terra permiten a existencia da atmósfera. Atmósfera que ten unha doble función, por un lado protexe ao planeta das radiacions ultravioletas e infrarroxas do Sol, e por outra, suaviza as temperaturas grazas á existencia do         efecto invernadoiro. - A existencia da auga líquida. O auga e imprescindible para a vida dos seres vivos. - A presencia de uns elementos químicos fundamentais, como o hidróxeno, o oxíxeno, o carbono e o nitróxeno, que combinado...
Ler máis

Que é a biotecnoloxía?

Imaxe
A biotecnoloxía refírese a toda aplicación tecnolóxica que empregue sistemas biolóxicos e organismos vivos ou os seus derivados para a creación ou modificación de preductos ou procesos para usos específicos. A biotecnoloxía, comprende investigación de base e aplicada que integra distintos enfoques derivados da tecnoloxía e aplicación das ciencias biolóxicas, tales como bioloxía celular, molecular, bioinformática e microbioloxía marina aplicada. Incluese a investigación e desarroio de sustancias bioactivas e alimentos fundamentais para benestar de organismos acuáticos, diagnóstico celular e molecular, e manexo de enfermidades asociadas á acuicultura, toxicoloxía e xenómica ambiental, manexo ambiental e bioseguridade asociado á cultivo e procesamento de organismos mariños e dulceacuícolas, biocombustibles, e xestión e control de calidade en laboratorios.
Ler máis